Words of wisdom from Sir Albert.
Grabe ayoko ng ganito, pakiramdam ko nakakabisado ko yung ugali niya, para matantsa ko kung ano yung susunod na sasabihin o ikikilos niya.
Anyway hindi naman si Sir Ang yung topic e, kundi yung sinabi niya. Maoofftoopic na naman ako. Haha.
Dalawang bagay lang ang pagpipilian ko na maari kong kasanayan
Una ay yung sistema ng College of Therapy
Pangalawa ay yung dahil sa katamaran ko puro kapos yung scores ko sa lahat2x ng quizzes.
Sana dun ako sa una.
Hanggang kasi ngayon hindi pa rin ako nakakapag-adjust e.
Official start na ng Midterm ngayong August. Kailangan kong bumawi.
Kung iisipin ko pa lang mukhang hindi na ako makakahabol pa. Salamat na lang at may kaklase akong faithmate ko. Shinare niya sa akin yung panalangin niya.
Pinahintulot na rin lang ng Ama na makatuntong ako ng 3rd year, sana hanggang 5th year BSPT pa din ako, at sa PLM pa din ako nag-aaral.
Kaninang Pasalamat, puro tungkol sa pag-aaral ang naiisip. Kailangang iwanan ko na ang katamaran at pagpapabaya ko.
Arghhh. Ito na naman ako, magrereklamo na hindi madaling iwanan ang nakasanayang trato sa pag-aaral. Halos isang dekada na rin akong tamad. Kailangan ko ng i-break yung record ko.
Kaya ko ito. Go for the gold!
Shape Up or Ship Out?
Nakapag-blog din. Wahaha. Magdadadaldal na naman ako.
Kakausapin ko lang sarili ko gusto isusulat pa.
Para naman kahit papaano mabasa ng mga kaibigan kong madalang ko nang makasama, kung babasahin nila, para kahit naman papaano updated sila sa buhay ko. May ganun?
====================================================================
Sobrang naiiyak na ako. Wahaha. Nakakaiyak sa PT, sobra, para kang nasa pressure cooker na hindi mo maintindihan. Panis ang Engineering at Nursing kung sa pahirapan ikukumpara. Haha.
Puro adjustments. Ang hirap mag-aral kasi hindi naman talaga ako "nag-aaral".
Puro na naman ako reklamo. Oo na. Bumabalik na naman ako sa dati kong ugali.
Para akong rubber band na kapag na-iistretch bumabalik sa dating sukat.
18 years old na ako. Matured na akong mag-isip, pero immatured pa din gumawa. Walang disiplina sa katawan. Parating napapagalitan ng mga magulang.
===================================================================
Golden Rules sa PT para hindi buminggo sa Professor:
1. Wag kang papasok sa klase ng hindi ka handa sa lecture.
2. Hindi naman ipinagbabawal ang computer, basta bago ka magcomputer, siguraduhing maayos at nasa kondisyon na ang utak para sa pag-aaral.
3. Ang makakapal na libro ay binili para karirin sa pagbasa.
4. At syempre, bawal ang cheater.
===================================================================
Hindi ko nakakalimutang magsulat tungkol dito - sa lovelife, haha.
Nakakatuwa lang, nakakapagpayo na ako sa mga tao. Based on experience karamihan ng payo.
Kanina may nakausap akong kaklase ko. Sabi niya wala nang mas lalala dun sa nagawa niya. Pakiramdam niya kasi nagpapaasa siya. Sa isip isip ko, nasa isip mo lang na malala yung nagawa mo. Virgin ka pa kasi teh (Hindi ko lang masabi ng diretso kasi conservative sya). Hindi malala yung pakiramdam mo nagpapaasa ka. At saka yung guy yung gustong umasa, kahit para sa iyo wala na siya. Dapat sa mga ganung tao pinababayaan na lang. Kung magsasawa sila o mapapagod, bahala sila.
Yung tungkol sa virginity, kaya ko nagawang batayan kung malala yung nagawa ng isang babae na kalokohan, kasi yung mga matatanda sa angkan namin yun ang batayan. Kung sakasakaling magkkwento ako na may napaasa ako sa wala na isang tao, tatawanan lang nila ako. Pero kung sakasakaling ikkwento na hindi na ako virgin, magkakaroon ng barrier sa pagitan naming magkakamag-anak. Unaaceptable yung dahilang mahal mo sya kaya mo nagawa yun. Pano kung for curiosity's sake or fun lang? ang mangyyari kasi ittrato akong hindi na nila ako kamag-anak. Sila yung ga tipo ng taong hindi magtotolerate na ganung bagay. Madalas nga nilang sabihin na huwag mo silang susubukan.
Nakwento ko lang. Daldal ko no?
Basta. Magpaasa ka man. Manggago ka man. Mangtwo time ka man. Kung virgin ka pa ayos lang. Kasi yung mga sugat ng mga kalokohang nagawa ng pagpapaasa, panggago at pang22time maghihilom. Yung sugat ng huling nabanggit, matinding mind power ang kailangan para maghilom ang sugat.
===================================================================
Sa kabuuan masaya ako sa buhay ko ngayon. I can't ask for more.
Nandyan sina Mami at Dadi. Buhay pa din sina Lolo Tatay, Lola Nanay at Lola Mama.
Naka-white uniform pa ako.
At pinaka-importante nasa akin pa din lahat ng church obligations ko.
Maisingit lang. I'm enjoying the privilege to have multiple crushes. Hindi naman siguro masamang humanga diba? Nagsimula to nung bakasyon. Mula kay best crush, sa magaling na Tenor-Choir Conductor student ng UST Conservatory (patay na patay ako s aiyo kahit hindi ka gwapo, sapat na yung kakanta or tutugtog ka :D), kay kuya ..... sa org (magnetized kasi ako sa pagiging misteryoso at tahimik mo, wala kasi sa itsura mo na mahusay ka), tapos ka kuya.........., kuya ........., at kay .........., basta madami na.
===================================================================
Epilogue
Hindi na naman related sa title yung mga pinagsusulat ko. Haha. Hirap ako magconcentrate sa isang topic e.
Yun lang.
Kakausapin ko lang sarili ko gusto isusulat pa.
Para naman kahit papaano mabasa ng mga kaibigan kong madalang ko nang makasama, kung babasahin nila, para kahit naman papaano updated sila sa buhay ko. May ganun?
====================================================================
Sobrang naiiyak na ako. Wahaha. Nakakaiyak sa PT, sobra, para kang nasa pressure cooker na hindi mo maintindihan. Panis ang Engineering at Nursing kung sa pahirapan ikukumpara. Haha.
Puro adjustments. Ang hirap mag-aral kasi hindi naman talaga ako "nag-aaral".
Puro na naman ako reklamo. Oo na. Bumabalik na naman ako sa dati kong ugali.
Para akong rubber band na kapag na-iistretch bumabalik sa dating sukat.
18 years old na ako. Matured na akong mag-isip, pero immatured pa din gumawa. Walang disiplina sa katawan. Parating napapagalitan ng mga magulang.
===================================================================
Golden Rules sa PT para hindi buminggo sa Professor:
1. Wag kang papasok sa klase ng hindi ka handa sa lecture.
2. Hindi naman ipinagbabawal ang computer, basta bago ka magcomputer, siguraduhing maayos at nasa kondisyon na ang utak para sa pag-aaral.
3. Ang makakapal na libro ay binili para karirin sa pagbasa.
4. At syempre, bawal ang cheater.
===================================================================
Hindi ko nakakalimutang magsulat tungkol dito - sa lovelife, haha.
Nakakatuwa lang, nakakapagpayo na ako sa mga tao. Based on experience karamihan ng payo.
Kanina may nakausap akong kaklase ko. Sabi niya wala nang mas lalala dun sa nagawa niya. Pakiramdam niya kasi nagpapaasa siya. Sa isip isip ko, nasa isip mo lang na malala yung nagawa mo. Virgin ka pa kasi teh (Hindi ko lang masabi ng diretso kasi conservative sya). Hindi malala yung pakiramdam mo nagpapaasa ka. At saka yung guy yung gustong umasa, kahit para sa iyo wala na siya. Dapat sa mga ganung tao pinababayaan na lang. Kung magsasawa sila o mapapagod, bahala sila.
Yung tungkol sa virginity, kaya ko nagawang batayan kung malala yung nagawa ng isang babae na kalokohan, kasi yung mga matatanda sa angkan namin yun ang batayan. Kung sakasakaling magkkwento ako na may napaasa ako sa wala na isang tao, tatawanan lang nila ako. Pero kung sakasakaling ikkwento na hindi na ako virgin, magkakaroon ng barrier sa pagitan naming magkakamag-anak. Unaaceptable yung dahilang mahal mo sya kaya mo nagawa yun. Pano kung for curiosity's sake or fun lang? ang mangyyari kasi ittrato akong hindi na nila ako kamag-anak. Sila yung ga tipo ng taong hindi magtotolerate na ganung bagay. Madalas nga nilang sabihin na huwag mo silang susubukan.
Nakwento ko lang. Daldal ko no?
Basta. Magpaasa ka man. Manggago ka man. Mangtwo time ka man. Kung virgin ka pa ayos lang. Kasi yung mga sugat ng mga kalokohang nagawa ng pagpapaasa, panggago at pang22time maghihilom. Yung sugat ng huling nabanggit, matinding mind power ang kailangan para maghilom ang sugat.
===================================================================
Sa kabuuan masaya ako sa buhay ko ngayon. I can't ask for more.
Nandyan sina Mami at Dadi. Buhay pa din sina Lolo Tatay, Lola Nanay at Lola Mama.
Naka-white uniform pa ako.
At pinaka-importante nasa akin pa din lahat ng church obligations ko.
Maisingit lang. I'm enjoying the privilege to have multiple crushes. Hindi naman siguro masamang humanga diba? Nagsimula to nung bakasyon. Mula kay best crush, sa magaling na Tenor-Choir Conductor student ng UST Conservatory (patay na patay ako s aiyo kahit hindi ka gwapo, sapat na yung kakanta or tutugtog ka :D), kay kuya ..... sa org (magnetized kasi ako sa pagiging misteryoso at tahimik mo, wala kasi sa itsura mo na mahusay ka), tapos ka kuya.........., kuya ........., at kay .........., basta madami na.
===================================================================
Epilogue
Hindi na naman related sa title yung mga pinagsusulat ko. Haha. Hirap ako magconcentrate sa isang topic e.
Yun lang.
Gusto ko lang magkwento.
Ang bilis ng panahon. Sobra.
Parang kahapon lang yung Sunday, tapos ngayon Sunday ulit. Kinabukasan panibagong Sunday na naman.
Tapos sa loob ng four months ay 19 years old na ako.
Masyadong malayo yung sitwasyon ko ngayon sa navisualize ko nung 15 years old pa lang ako.
Nung mga panahong kasing iyon, nagkaroon ako ng gusto sa isang tao. Nagplano na magiging kami, tapos hindi rin natuloy. Sabi ng pinsan ko nang kinwento ko siya, kung mahal niya ako, aantayin niya ako hanggang sa matapos ako ngpag-aaral.
Ayun ako, dahil sa nawawalan na ng thrill yung magulong usapan namin, tumikim ako ng ibang putahe. Naging kami nung huli, kaso hindi naman kami nagtagal. Yung nauna, siniraulo ko, pero wala lang sa kanya. Hainako.
Sabi ko nga sa isang kaibigan ko,yung intensity ng feelings ko sa kanya hindi naman nawala, nalipat lang sa ibang tao. Sagot ng isang loko-lokong tao. Ganun yung nangyari, wala na lang sisihan. Pinagsisihan ko na naman ng bongga yung mga kalokohan ko. Di ko na lang isheshare kung sa papaanong paraan. ^_^
===================================================================
Tula ng Ampalaya. Haha. Napulot sa net. Credits sa author (Gie Miranda)
Hindi na ikaw ang dahilan ng pag ngiti,
Hindi na ikaw ang nag-aalis ng pighati,
Hindi na ikaw ang laman ng dibdib,
Hindi na ikaw ang aking pag-ibig.
Hindi na ikaw ang nais masilayan,
hindi na ikaw ang nais pag-alayan,
Hindi na ikaw ang nais makasama,
Hindi na ikaw ang bubuhay sa pag-asa.
Hindi na ikaw ang dating nakilala,
Hindi na ikaw ang aking ligaya,
Hindi na ikaw ang pinangakuan,
Hindi na ikaw ang nais makatuluyan.
Hindi na ikaw ang aking tula,
Hindi na ikaw ang bumubuo ng tugma,
Hindi na ikaw ang nagdadala ng talinhaga,
Hindi na ikaw ang bawat kong salita.
Hindi na ikaw ang lahat ng aking nais,
Siguro nga ito ang sukli sa pag-ibig ng labis.
Tinunghayan mo lamang ang pagtatapos ng kwento,
Partisipasyon mo'y di tinapos hanggang sa dulo.
Wala ka ng lugar sa aking paraiso,
Oo nga't sabay natin itong binuo,
Ngunit nasaan ka ng ito'y gumuho?
Iniwan mo ako't hinayaang malumpo.!
===================================================================
Nagpost ako ng kabitteran, pero di ako bitter. Di ko masyadong feel. Naappreciate ko lang.
Masaya ako ngayon. Lahat ng pinapanalangin ko natatanggap ko.
Di ko na lang iisa-isahin lahat. Basta ayun.
Kuntento ako at masaya sa takbo ng buhay ko.
Pero gaya nga ng sabi ko sa FB ko, ang sinumang sisira ng kasiyahan ko, sisirain ko din ang buhay. May na-blackmail na nga ako dahil sa usapang siraan ng kasiyahan.
Salbahe na kung salbahe. Matulungin akong tao, pero maari kong i-reverse yung talent ko sa pagtulong para manira. Hehe. Alam ko kung ano ang mga pinakaimportanteng mga bagay sa buhay ng tao, at yun ang parati kong puntirya. :P
Parang kahapon lang yung Sunday, tapos ngayon Sunday ulit. Kinabukasan panibagong Sunday na naman.
Tapos sa loob ng four months ay 19 years old na ako.
Masyadong malayo yung sitwasyon ko ngayon sa navisualize ko nung 15 years old pa lang ako.
Nung mga panahong kasing iyon, nagkaroon ako ng gusto sa isang tao. Nagplano na magiging kami, tapos hindi rin natuloy. Sabi ng pinsan ko nang kinwento ko siya, kung mahal niya ako, aantayin niya ako hanggang sa matapos ako ngpag-aaral.
Ayun ako, dahil sa nawawalan na ng thrill yung magulong usapan namin, tumikim ako ng ibang putahe. Naging kami nung huli, kaso hindi naman kami nagtagal. Yung nauna, siniraulo ko, pero wala lang sa kanya. Hainako.
Sabi ko nga sa isang kaibigan ko,yung intensity ng feelings ko sa kanya hindi naman nawala, nalipat lang sa ibang tao. Sagot ng isang loko-lokong tao. Ganun yung nangyari, wala na lang sisihan. Pinagsisihan ko na naman ng bongga yung mga kalokohan ko. Di ko na lang isheshare kung sa papaanong paraan. ^_^
===================================================================
Tula ng Ampalaya. Haha. Napulot sa net. Credits sa author (Gie Miranda)
Hindi na ikaw ang dahilan ng pag ngiti,
Hindi na ikaw ang nag-aalis ng pighati,
Hindi na ikaw ang laman ng dibdib,
Hindi na ikaw ang aking pag-ibig.
Hindi na ikaw ang nais masilayan,
hindi na ikaw ang nais pag-alayan,
Hindi na ikaw ang nais makasama,
Hindi na ikaw ang bubuhay sa pag-asa.
Hindi na ikaw ang dating nakilala,
Hindi na ikaw ang aking ligaya,
Hindi na ikaw ang pinangakuan,
Hindi na ikaw ang nais makatuluyan.
Hindi na ikaw ang aking tula,
Hindi na ikaw ang bumubuo ng tugma,
Hindi na ikaw ang nagdadala ng talinhaga,
Hindi na ikaw ang bawat kong salita.
Hindi na ikaw ang lahat ng aking nais,
Siguro nga ito ang sukli sa pag-ibig ng labis.
Tinunghayan mo lamang ang pagtatapos ng kwento,
Partisipasyon mo'y di tinapos hanggang sa dulo.
Wala ka ng lugar sa aking paraiso,
Oo nga't sabay natin itong binuo,
Ngunit nasaan ka ng ito'y gumuho?
Iniwan mo ako't hinayaang malumpo.!
===================================================================
Nagpost ako ng kabitteran, pero di ako bitter. Di ko masyadong feel. Naappreciate ko lang.
Masaya ako ngayon. Lahat ng pinapanalangin ko natatanggap ko.
Di ko na lang iisa-isahin lahat. Basta ayun.
Kuntento ako at masaya sa takbo ng buhay ko.
Pero gaya nga ng sabi ko sa FB ko, ang sinumang sisira ng kasiyahan ko, sisirain ko din ang buhay. May na-blackmail na nga ako dahil sa usapang siraan ng kasiyahan.
Salbahe na kung salbahe. Matulungin akong tao, pero maari kong i-reverse yung talent ko sa pagtulong para manira. Hehe. Alam ko kung ano ang mga pinakaimportanteng mga bagay sa buhay ng tao, at yun ang parati kong puntirya. :P
I Just Feel Sad.
May mga issues na bago pa man tayo magkaroon ng malay sa mundo. Kahit hindi natin gusto, nadadamay tayo.
Lilipas din ang masamang pakiramdam na ito.
Lilipas din ang masamang pakiramdam na ito.