Kahit apat na oras lang ako natulog, sobrang saya ng pakiramdam ko ngayon. Mind over matter, saka appreciation.
Consciously yesterday, I was trying to smile the whole day. A terrible dream woke me up. Yung plastered smile lang nagpapakalma sa akin. Kapag nawala yun, wala akong ibang gagawin kundi umiyak ng umiyak.
Oo iyakin ako. Sa likod ng nakakatakot kong mukha iyakin ako. Mahina ako. Emotionally. Mentally. Kaya nga sobrang dependent ako e. Wala akong maalalang pangyayari na sinubukan kong maging independent. Mahilig lang ako mapag-isa, pero ang totoo ayokong mapag-isa.
Looking at my relatives, wala naman akong napansin na may manifestation ng Depressive Personality (personality differs from behavior). Masasayahin ang mga Pascual, ang mga Santos, at ang mga Arnesto. Maybe it's just me, and my pathetic perspective about the world. Damn, it took me more than one decade to realize these things.
Genetically speaking, depressive personality runs down in family. Nasa gene 4, 18 21 at 22 makikita kung meron ka nun or wala, sabi ng Professor ko sa Psychiatry. As far as I remember wala naman kaming lahi ng mga baliw. Wala kaming lahi ng may mga Neurological Disorders.
Balik tayo dun sa terrible dream ko. sabi kasi doon, I don't deserve to be a BSPT student. Wala daw kasi akong karapatan. Na pinagkakatuwaan nila na pagtripan ako, in a bad way. Form of backstabbing yun. Naranasan ko na yung same scenario in real life, months ago. Pwede naman kasing dumirekta sa akin kaagad para sabihin nila na ayaw nila sa akin diba?
Si Geline (pinatawag ko lang sa Sun ko, buti may load siya), buti na lang nakausap ko. Kung hindi siguro hindi mawawala yung pain ko. I deserve to be in PT, kasi nandito pa din ako. At iba yung present sa past ko. Wala na namang nagpapakita ng ganung treatment sa akin sa school e. I shouldn't compare.
Nag-usap na rin lang kami ni Geline, pinag-usapan na namin si best crush. I heard her saying, "seryoso talaga si Kuya". I don't know whether if that pertains sa akin o dun sa personality ni Kuya mismo. If it's the latter, I never remember any moment that I saw him being serious. Malakas pa sa adik ang tama nun e. Kung sa akin namin, assumera ako. Haha. Malabo yun, siya pa. Kung pipili yun mas maganda pa sa akin ang pipiliin nya.
Masaya akong naiisip siya kasi crush ko siya e. Saka ibang level ang likeness ko sa kanya.
Kung kami magkakatuluyan, beyond happy endings talaga. (Maipilit yung title, haha).
Nabasa ko sa FB "Infatuation is so far from love. True love blooms. Infatuation easily come and go, but love takes time to develop."
Parang sa tuwing naiisip ko siya, nagbbloom ang likeness ko.
Yung confession, sa totoong buhay malabong mangyari yun. Pero kapag nangyari, I'll be so much glad to introduce him to my family, and my whole clan as well. Madadagdagan na naman ng gwapo sa lahi namin. Yun ay kapag nangyari. Haha. :))=))
Chillax Mode. :)) =))
Sobrang busy ang PT mates ko sa kabilang block, kasama na din siguro yung iba kong classmates. Pero ito ako ngayon, nagsasayang ng oras.
Mahirap magputi. Kailangan mong magpuyat kakabasa ng libro. May isa ngang nagGM kagabi na iinom ng energy drink wag lang makatulog.
OMG. Ako din pala kailangan ng mag-aral ng madugo. May OIAI na kami sa Monday. Ansaya. Bangagan sa pagmememorize ng muscles. Haha. Tapos meron ng report para sa madugo at kumplikadong shoulder reflex. Kasama na yung special exercises, yung parts ng shoulder complex (anim na joints, lahat ng ligaments, at 20 muscles grrrrr)
==================================================================
I'm beginning to love PT. ^^
Actually hindi naman talaga BSPT ang gusto kong course, kundi BS Biology. Kaso madaming nagdiscourage sa akin. Tatlong tao lang naman.
Si Tito Efren (Pinagalitan ako nito. Wala daw kasing masyadong opportunities para sa Bio graduates. Mag BS Microbiology na lang daw ako kung gusto ko.)
Si Tita Psyche (Pediatrician na sya ngayon, at ang pre-med niya ay Biology. Hindi naman daw kami mag-aaral ng shells kapag nasa Medicine Proper na. May Med Tech na lang daw ako. At least sa tao agad ang application)
At ang ex ko (SA tanda ko wala naman syang sinabi against BS Biology. Sinuggest niya lang yung BSPT kasi yun daw ang pinakamagandang Pre-med course)
So ayun, dahil sa sunod sa agos mode ako dahil walang sariling desisyon, sinunod ko ang suggestion niya. Di naman ako nagsisisi. Mainam nga na nagPT ako, maraming tao ang nagkakamali na sabihan ako na matalino ako. :))=))
===================================================================
Nakakabaliw sa PT. Puro identification ang quizzes. Kaya nga kung hindi ka nagbasa mangangamote ka.
Sa kinesiology, yung tatlong 10 item quiz ko ay bagsak ako. Identification kasi e. Pero yung last na 20 item quiz, modified true or false. Hinulaan ko lang ang pagsagot sa quiz na iyun, Promise! Hulaan niyo kung ano nangyari.
Halos mapaiyak na ako nung narinig na yung mga sagot pagkatapos naming ipasa yung papel, kasi perfect ako. Oo, kung kailan ako walang halos alam nakaperfect ako. Kung kailan ako nanghula. Dahil sa quiz na iyun, I love Sir Albert na. (Anyway, he have my eyes set on him, parang apple of my eyes, may kamukha kasi siyang ex lover ko e. Parehas pa sila ng kilos. Hindi ko sasabihin kung sino, see him in person na lang).
Maraming unexpected scenarios sa PT. Example na yung nangyari sa Kinesiology. Magkakaroon ng mga paraan para makapasa ako. Nananampalataya ako.
Naniniwala ako na makakapasa ako ngayong semester. Una dahil hindi ako nananalangin para sa wala. Pangalawa hindi ko maaring sumuko sa course ko, dahil ito yung sinabi ko na.. Secret muna bawal sabihin. Saka na lang kapag tamang panahon na.
May isa na akong nasabihan indirectly ng mga plano ko. Ayos lang na malaman niya, yun naman kasi talaga ang dapat kong gawin. Sa uri ng mga kamag-anak na meron ako, magmula sa nakakatakot kong mga lola, tito at tita, hanggang sa mga pinsan ko. Hindi ko kaya na ako yung kikilatisin at gigisahin. Hindi ko gusto ng masasabihan ng masamang anak ako, pasaway ako pero hindi ako masama.
Mababait ang relatives ko, ayaw lang nila na gumagawa ako ng mali sa paningin at paniniwala nila. Sobrang big deal yung mga sasabihin nila, either too much happiness or sadness ang maidudulot sa akin nun.
Alam niyo na kung ano yung isa sa mga kinatatakutan ko. Haha.
Syempre hindi mawawala sa mga kinatatakutan ko yung nasa itaas.
Siya at ang mga relatives ko, kahit mahigpit sila sobrang love ko sila. ^^
Mahirap magputi. Kailangan mong magpuyat kakabasa ng libro. May isa ngang nagGM kagabi na iinom ng energy drink wag lang makatulog.
OMG. Ako din pala kailangan ng mag-aral ng madugo. May OIAI na kami sa Monday. Ansaya. Bangagan sa pagmememorize ng muscles. Haha. Tapos meron ng report para sa madugo at kumplikadong shoulder reflex. Kasama na yung special exercises, yung parts ng shoulder complex (anim na joints, lahat ng ligaments, at 20 muscles grrrrr)
==================================================================
I'm beginning to love PT. ^^
Actually hindi naman talaga BSPT ang gusto kong course, kundi BS Biology. Kaso madaming nagdiscourage sa akin. Tatlong tao lang naman.
Si Tito Efren (Pinagalitan ako nito. Wala daw kasing masyadong opportunities para sa Bio graduates. Mag BS Microbiology na lang daw ako kung gusto ko.)
Si Tita Psyche (Pediatrician na sya ngayon, at ang pre-med niya ay Biology. Hindi naman daw kami mag-aaral ng shells kapag nasa Medicine Proper na. May Med Tech na lang daw ako. At least sa tao agad ang application)
At ang ex ko (SA tanda ko wala naman syang sinabi against BS Biology. Sinuggest niya lang yung BSPT kasi yun daw ang pinakamagandang Pre-med course)
So ayun, dahil sa sunod sa agos mode ako dahil walang sariling desisyon, sinunod ko ang suggestion niya. Di naman ako nagsisisi. Mainam nga na nagPT ako, maraming tao ang nagkakamali na sabihan ako na matalino ako. :))=))
===================================================================
Nakakabaliw sa PT. Puro identification ang quizzes. Kaya nga kung hindi ka nagbasa mangangamote ka.
Sa kinesiology, yung tatlong 10 item quiz ko ay bagsak ako. Identification kasi e. Pero yung last na 20 item quiz, modified true or false. Hinulaan ko lang ang pagsagot sa quiz na iyun, Promise! Hulaan niyo kung ano nangyari.
Halos mapaiyak na ako nung narinig na yung mga sagot pagkatapos naming ipasa yung papel, kasi perfect ako. Oo, kung kailan ako walang halos alam nakaperfect ako. Kung kailan ako nanghula. Dahil sa quiz na iyun, I love Sir Albert na. (Anyway, he have my eyes set on him, parang apple of my eyes, may kamukha kasi siyang ex lover ko e. Parehas pa sila ng kilos. Hindi ko sasabihin kung sino, see him in person na lang).
Maraming unexpected scenarios sa PT. Example na yung nangyari sa Kinesiology. Magkakaroon ng mga paraan para makapasa ako. Nananampalataya ako.
Naniniwala ako na makakapasa ako ngayong semester. Una dahil hindi ako nananalangin para sa wala. Pangalawa hindi ko maaring sumuko sa course ko, dahil ito yung sinabi ko na.. Secret muna bawal sabihin. Saka na lang kapag tamang panahon na.
May isa na akong nasabihan indirectly ng mga plano ko. Ayos lang na malaman niya, yun naman kasi talaga ang dapat kong gawin. Sa uri ng mga kamag-anak na meron ako, magmula sa nakakatakot kong mga lola, tito at tita, hanggang sa mga pinsan ko. Hindi ko kaya na ako yung kikilatisin at gigisahin. Hindi ko gusto ng masasabihan ng masamang anak ako, pasaway ako pero hindi ako masama.
Mababait ang relatives ko, ayaw lang nila na gumagawa ako ng mali sa paningin at paniniwala nila. Sobrang big deal yung mga sasabihin nila, either too much happiness or sadness ang maidudulot sa akin nun.
Alam niyo na kung ano yung isa sa mga kinatatakutan ko. Haha.
Syempre hindi mawawala sa mga kinatatakutan ko yung nasa itaas.
Siya at ang mga relatives ko, kahit mahigpit sila sobrang love ko sila. ^^
Update sa Buhay PT ko.
Nakakainis. ambilis ng panahon. Two weeks na lang ay prelims na namin. Haha.
So far, not good. Hindi maganda ang status ko sa school. Bagsak kung bagsak.
Pero gaya nga ng status ko sa FB ngayon, "I am not praying for nothing".
Nakakaiyak. Nakakabaliw. Napakabilis ng phasing, sobra. Napakadami ng dapat aralin.
Anyway, mabuti na yung mabilis.
Dahil gusto ko ng matapos ang tatlong taon ko pang ilalagi sa PT.
Malamang pag tapos na ako pwede na ako sa maraming bagay, sa maraming opportunities.
===================================================================
Dahil sa sobrang sumasakit ang ulo ko kapag kulang ako ng tulog, hindi ako magpupuyat.
Mainam na yung sa araw ako mag-aaral.
Speaking of sakit sa ulo, hindi ko alam kung migraine na yung sa akin, kasi hindi pa naman ako nagpapacheck up.
Specific yung area ng sakit sa ulo ko, sa temples lang, tapos para syang ini-squeeze. May mga moments pa kapag sobrang bangag na ang pakiramdam ko, nakakarinig ako ng sharp irritating buzzing sounds. Tinnitus ang medical term. Associated ito sa psychological disorders gaya ng depression at anxiety.
Self diagnosis ba? Haha.
Ito totoong na-diagnose na ako nito. Hypoglycemic attack at Vertigo. Sinugod ako sa hospital nun kahit nabigyan na ako ng first aid.
Yung mga atakeng hindi kanais nais na ganto, sana hindi ako sumpungin sa school. Napakahirap atang humabol. :|
So far, not good. Hindi maganda ang status ko sa school. Bagsak kung bagsak.
Pero gaya nga ng status ko sa FB ngayon, "I am not praying for nothing".
Nakakaiyak. Nakakabaliw. Napakabilis ng phasing, sobra. Napakadami ng dapat aralin.
Anyway, mabuti na yung mabilis.
Dahil gusto ko ng matapos ang tatlong taon ko pang ilalagi sa PT.
Malamang pag tapos na ako pwede na ako sa maraming bagay, sa maraming opportunities.
===================================================================
Dahil sa sobrang sumasakit ang ulo ko kapag kulang ako ng tulog, hindi ako magpupuyat.
Mainam na yung sa araw ako mag-aaral.
Speaking of sakit sa ulo, hindi ko alam kung migraine na yung sa akin, kasi hindi pa naman ako nagpapacheck up.
Specific yung area ng sakit sa ulo ko, sa temples lang, tapos para syang ini-squeeze. May mga moments pa kapag sobrang bangag na ang pakiramdam ko, nakakarinig ako ng sharp irritating buzzing sounds. Tinnitus ang medical term. Associated ito sa psychological disorders gaya ng depression at anxiety.
Self diagnosis ba? Haha.
Ito totoong na-diagnose na ako nito. Hypoglycemic attack at Vertigo. Sinugod ako sa hospital nun kahit nabigyan na ako ng first aid.
Yung mga atakeng hindi kanais nais na ganto, sana hindi ako sumpungin sa school. Napakahirap atang humabol. :|
Boyfriend: Not Needed.
Totoo naman. Hindi ko pa naman talaga kailangan nun. Bata pa ako masyado para sa mga ganung bagay.
Bago muna ako magboyfriend, kailangangan taglayin ko muna yung mga katangian ng isang mabuting kasintahan. Yun kasi ang sabi sa akin, at yun naman ang dapat.
Mag-aaral muna ako ngayon ng mabuti.
====================================================================
Wag niyo ng basahin ito. Haha.
Mga gusto ko:
Simple lang naman.
Sa itsura, as long we would make cute babies okay lang.
Mananampalataya. Matapat. Hindi marunong magtaksil.
Tapos nakapagtapos ng pag-aaral syempre.
Plus points kung may special talent sya, kagaya ng pagguhit at pagtugtog ng musical instruments.
Kahit hindi maganda ang boses, basta handang kantahan ako na nasa tamang tono.
At ang pinakaimportante sa lahat, dapat kaya niyang mahalin ako ng buong buo. Pag nameet ko na sya, ieexplain ko thoroughly ang part na ito. Haha.
Bago muna ako magboyfriend, kailangangan taglayin ko muna yung mga katangian ng isang mabuting kasintahan. Yun kasi ang sabi sa akin, at yun naman ang dapat.
Mag-aaral muna ako ngayon ng mabuti.
====================================================================
Wag niyo ng basahin ito. Haha.
Mga gusto ko:
Simple lang naman.
Sa itsura, as long we would make cute babies okay lang.
Mananampalataya. Matapat. Hindi marunong magtaksil.
Tapos nakapagtapos ng pag-aaral syempre.
Plus points kung may special talent sya, kagaya ng pagguhit at pagtugtog ng musical instruments.
Kahit hindi maganda ang boses, basta handang kantahan ako na nasa tamang tono.
At ang pinakaimportante sa lahat, dapat kaya niyang mahalin ako ng buong buo. Pag nameet ko na sya, ieexplain ko thoroughly ang part na ito. Haha.
My List of Boyfriend Material Peeps. :D
Standards ko? Ewan. Haha.
Basta nasabi ko lang na gusto ko sila. Pero malabo na maging kami ng kahit sino sa listahan kong ito.
Hinahangaan ko sila pero hindi ko sila crush, yung tiping kikiligin ako (Maliban sa isa).
Anyway "naihiling" ko na naman yung sa akin.
Ganito talaga kapag hindi pa pwede, hopeful sa destiny at serendipity stuffs.
Pagtatagpuin din kami ng tadhana. Weeeeh.
1. Kuya JM
Ang bukod tanging naging crush ko sa lahat ng pinsan ko.
Matalino at isang mabait na anak.
Pinakagusto ko sa kanya ay mahilig syang magcompose ng quotes tungkol sa "true love can wait".
2. Kuya Dondie
Ang pinakasenior na kilala ko sa org namin sa school.
Ramdam ko ang sobrang pagmamahal at pagpapahalaga niya sa mga magulang niya, esp. sa mama niya.
I bet magiging isa siyang mabisa at mahusay na magulang someday.
Makulit kasama. Madaling lapitan. Madaling hingan ng payo.
Kahit na ikaw na yung nagkamali, hindi magiging masama ang tingin mo sa sarili mo. Yung tipong sasabihin niya na normal lang magkamali, basta wag mo na lang uulitin.
3. Brandy
Ang pinakaunang crush ko sa org. Ayieee.
Sa unang tingin parang ang boring kasama kasi napakaseryoso, pero kung bumanat namin, maikli lang pero malawak ang pakahulugan at madalas ay nakakabaliw.
Single since birth siya sabi ng ate niya.
Kwento ng ate niya, marami ng nagconfess sa kanya pero dinededma lang niya. Nasasabihan tuloy na ang manhid manhid.
Ang tingin kong point niya, wala siyang kasalanan kung bakit hinayaan nila maglevel up yung feelings nila (nung admirers niya) para sa kanya.
Matalino. Mataas ang GWA, pero di ko sure kung dean's lister.
4. Kuya Apo
Kinakapatid siya ng mga pinsan ko. Self-proclaimed ampon ng tita ko. Masaya siyang kasama, madami siyang kwentong nakakabaliw.
Namamangha lang ako sa kanya. Magaling kasi siya magbasa ng kilos at iniisip ng isang tao.
Nung minsan nahuli na niya ako na may ginagawang di maganda. Buti na lang hindi niya ako binasag. Kung hindi siguro hindi ko na maimagine halos ang magiging reaksyon ko.
Kahit na masaya siyang kasama, meron siyang nakakatakot na side. Malupit syang magpayo sa mga may nagawang kalokohan kasi mapapaiyak ka sa sakit. Yung tipong magtatanda ka na talaga para di mo na balikan yung kasalanan mo.
====================================================================
Ayun wala na akong maisip.
To summarize things up, ang boyfriend material ko ay isang mabait na anak.
Marunong magpahalaga sa desisyon ng mga magulang labag man ito sa kanilang kalooban.
Alam ang mga katagang "True Love Can Wait"
Magaling at mabisa magpayo.
Basta nasabi ko lang na gusto ko sila. Pero malabo na maging kami ng kahit sino sa listahan kong ito.
Hinahangaan ko sila pero hindi ko sila crush, yung tiping kikiligin ako (Maliban sa isa).
Anyway "naihiling" ko na naman yung sa akin.
Ganito talaga kapag hindi pa pwede, hopeful sa destiny at serendipity stuffs.
Pagtatagpuin din kami ng tadhana. Weeeeh.
1. Kuya JM
Ang bukod tanging naging crush ko sa lahat ng pinsan ko.
Matalino at isang mabait na anak.
Pinakagusto ko sa kanya ay mahilig syang magcompose ng quotes tungkol sa "true love can wait".
2. Kuya Dondie
Ang pinakasenior na kilala ko sa org namin sa school.
Ramdam ko ang sobrang pagmamahal at pagpapahalaga niya sa mga magulang niya, esp. sa mama niya.
I bet magiging isa siyang mabisa at mahusay na magulang someday.
Makulit kasama. Madaling lapitan. Madaling hingan ng payo.
Kahit na ikaw na yung nagkamali, hindi magiging masama ang tingin mo sa sarili mo. Yung tipong sasabihin niya na normal lang magkamali, basta wag mo na lang uulitin.
3. Brandy
Ang pinakaunang crush ko sa org. Ayieee.
Sa unang tingin parang ang boring kasama kasi napakaseryoso, pero kung bumanat namin, maikli lang pero malawak ang pakahulugan at madalas ay nakakabaliw.
Single since birth siya sabi ng ate niya.
Kwento ng ate niya, marami ng nagconfess sa kanya pero dinededma lang niya. Nasasabihan tuloy na ang manhid manhid.
Ang tingin kong point niya, wala siyang kasalanan kung bakit hinayaan nila maglevel up yung feelings nila (nung admirers niya) para sa kanya.
Matalino. Mataas ang GWA, pero di ko sure kung dean's lister.
4. Kuya Apo
Kinakapatid siya ng mga pinsan ko. Self-proclaimed ampon ng tita ko. Masaya siyang kasama, madami siyang kwentong nakakabaliw.
Namamangha lang ako sa kanya. Magaling kasi siya magbasa ng kilos at iniisip ng isang tao.
Nung minsan nahuli na niya ako na may ginagawang di maganda. Buti na lang hindi niya ako binasag. Kung hindi siguro hindi ko na maimagine halos ang magiging reaksyon ko.
Kahit na masaya siyang kasama, meron siyang nakakatakot na side. Malupit syang magpayo sa mga may nagawang kalokohan kasi mapapaiyak ka sa sakit. Yung tipong magtatanda ka na talaga para di mo na balikan yung kasalanan mo.
====================================================================
Ayun wala na akong maisip.
To summarize things up, ang boyfriend material ko ay isang mabait na anak.
Marunong magpahalaga sa desisyon ng mga magulang labag man ito sa kanilang kalooban.
Alam ang mga katagang "True Love Can Wait"
Magaling at mabisa magpayo.
Huling Habilin.
Sa angkan namin, napakalaki ng respeto ng mga kamag-anak ko sa mga habilin sa kanila, at mas lalong binibigyan ng malaking respeto ay ang pinakahuling habilin.
Kung hindi siuro naghuling habilin ang lola ko sa tuhod na si Lola Anday, hindi magkakaroon ng Pascual Clan Reunion tuwing katapusan ng taon. Gusto niya na magkakakilala at magkakaclose ang bawat miyembro at magiging miyembro ng angkan niya.
Masaya ang angkan namin tuwing reunion. May aginaldo ang bawat pamangkin na nagsisipag-aral. At para kaming mga nakawala kapag nakabili na ng Magnolia ice cream. Nakikipag-unahan, parang hindi mabibigyan.
Mahal nila ang Lola Anday. Mahal ko din si Lola Anday kahit na hindi siya naabutang buhay bago madevelop ang memory ko.
===================================================================
Naiisip ko si kuya, at ang pinakahuling habilin niya sa akin. Iyon na lang ang pinaghahawakan ko ngayon para hindi ako malungkot at umiyak.
Kuya nagiging mahina ulit ako ngayon. Kanina kasi parang bibigay ako dahil sa panandaliang sakit. Bigla ko kasing nalaman na magulo pala ang mga bagay na inaakala kong maganda at maayos na ang takbo.
Tama lang na hindi ako makisawsaw. Hindi ko naman kasi issue yun.
Kuya gusto ko lang naman na maayos ang mga bagay.
Kaso maari din naman na maayos na para sa kanila yung mga bagay na magulo sa paningin ko.
Kuya, alam ko na nauunawaan mo ang dati niyong bunso ngayon.
Gusto kitang takbuhan ngayon para makinig sa iyo. Kaso napakalayo mo, imposibleng mangyari iyon.
Sana bukas magkita tayong dalawa. Sapat na yung makita kita at magkamustahan tayo para mapangiti ang puso ko. Ngumingiti ako ngayon habang naiisip ka, pero hindi sapat iyon para mawala yung sakit. Dapat puso ang ngingiti.
Kung hindi siuro naghuling habilin ang lola ko sa tuhod na si Lola Anday, hindi magkakaroon ng Pascual Clan Reunion tuwing katapusan ng taon. Gusto niya na magkakakilala at magkakaclose ang bawat miyembro at magiging miyembro ng angkan niya.
Masaya ang angkan namin tuwing reunion. May aginaldo ang bawat pamangkin na nagsisipag-aral. At para kaming mga nakawala kapag nakabili na ng Magnolia ice cream. Nakikipag-unahan, parang hindi mabibigyan.
Mahal nila ang Lola Anday. Mahal ko din si Lola Anday kahit na hindi siya naabutang buhay bago madevelop ang memory ko.
===================================================================
Naiisip ko si kuya, at ang pinakahuling habilin niya sa akin. Iyon na lang ang pinaghahawakan ko ngayon para hindi ako malungkot at umiyak.
Kuya nagiging mahina ulit ako ngayon. Kanina kasi parang bibigay ako dahil sa panandaliang sakit. Bigla ko kasing nalaman na magulo pala ang mga bagay na inaakala kong maganda at maayos na ang takbo.
Tama lang na hindi ako makisawsaw. Hindi ko naman kasi issue yun.
Kuya gusto ko lang naman na maayos ang mga bagay.
Kaso maari din naman na maayos na para sa kanila yung mga bagay na magulo sa paningin ko.
Kuya, alam ko na nauunawaan mo ang dati niyong bunso ngayon.
Gusto kitang takbuhan ngayon para makinig sa iyo. Kaso napakalayo mo, imposibleng mangyari iyon.
Sana bukas magkita tayong dalawa. Sapat na yung makita kita at magkamustahan tayo para mapangiti ang puso ko. Ngumingiti ako ngayon habang naiisip ka, pero hindi sapat iyon para mawala yung sakit. Dapat puso ang ngingiti.
Down sides of being logical.
Instant Depression. Haha.
*Hingang malalim muna.
Ang saya maging logical na tao. Nahuhulaan mo ang next move ng iba ayon sa calculations mo.
Hindi ako nagmamanipulate. Pinagmamasdan ko lang sila. Wala naman akong mapapalang matino kung mapapasunod ko sila.
Pero bakit ang sakit?
Dahil ba sa iniisip ko na mawawala na lang yung dark side of personality nila at makikiayon sila sa maayos na harmony na gusto kong mabuo?
Walang perpekto sa mundo.
May mga nasisira nga e.
Napakaiyakin ko talaga. Nasasaktan ako e.
*Ang the pain goes away. Biglaang sakit lang. Haha.
Hainako ewan. :))=)) Ganun lang siguro talaga..
*Hingang malalim muna.
Ang saya maging logical na tao. Nahuhulaan mo ang next move ng iba ayon sa calculations mo.
Hindi ako nagmamanipulate. Pinagmamasdan ko lang sila. Wala naman akong mapapalang matino kung mapapasunod ko sila.
Pero bakit ang sakit?
Dahil ba sa iniisip ko na mawawala na lang yung dark side of personality nila at makikiayon sila sa maayos na harmony na gusto kong mabuo?
Walang perpekto sa mundo.
May mga nasisira nga e.
Napakaiyakin ko talaga. Nasasaktan ako e.
*Ang the pain goes away. Biglaang sakit lang. Haha.
Hainako ewan. :))=)) Ganun lang siguro talaga..
What Am I Missing?.. :D
Ano nga ba?
Nakakatuwa lang isipin ngayon na wala ako sa mood maghanap ng mga wala at mga nawala sa buhay ko.
I'm no longer longing. Nakakapagtaka
Dati naiiyak ako kasi sinasabi ko sa sarili ko na hindi ko kaya. Ngayon naman natatawa ako kasi hindi ko pa rin lubos maisip na naging ganun ako.
Salamat ng madami sa knight in shining armor ko. Tinulungan niya akong makita ang mga bagay na dapat kong makita.
Inaamin ko nagkagusto ako sa iyo, dahil sa mabait ka. Mabuti na lang panandalian lang yung naging pagkagusto ko sa iyo. Babalik ka pa kasi sa digmaan. Hindi din naman sigurado kung babalik ka pa. Hindi rin naman sigurado kung magkikita pa tayo. At mas lalong hindi rin naman sigurado kung magugustuhan mo ako.
Hindi naman ako umasa sa iyo, dahil ayokong maging pathetic. Hinayaan ko lang na malunod ang sarili ko sa kasiyahan dahil sa pagkagusto ko sa iyo, hanggang sa mawala na lang ang pagkagusto ko ng hindi ko namamalayan.
Ni minsan hindi ko nagamit ang mga katagang "mahal kita" sa iyo. Maganda na yung nag-iingat sa pagbitaw ng mga salita, kahit sa isipan lang.
Salamat sa lahat ng mga alaala. Yung sa iyo ang best crush memory ko. Haha.
====================================================================
Maliban sa love life, namimiss ko ding maging masaya - yung totoong masaya. Hindi ko kasi ini-express ang sarili ko sa mga kaklase ko. Hindi kasi ako nakikipagsocialize. Madaldal ako sa virtual world, sa totoong mundo ay hindi. Kung magsalita ako masyado naman akong seryoso. Yung mga nakakausap ko lang ng hindi seryoso ay yung mga sobrang malokong tao, kagaya ni Bong2x at Arem. Gustong gusto ko silang kausap.
Tingin ko magaling na ako sa sakit kong walang pakialam at hindi nagpapahalaga.
Sobrang malungkot lang isipin na sa maling pananaw ko sa pamilya ko nakuha yung ugali kong iyon. Nadaan kasi ako sa pagpapaulan ng sermon, at nasanay na din siguro na nasasabihan ng tamad kapag walang walang initiative na gumawa.
Don't get me wrong. Ganun lang talaga sila pero hindi sila masama. Sa katunayan I have the best family and clan sa buong mundo. Kasi mataas ang respeto ng mga relatives ko sa mga utos sa kanila. Sumusunod sila. Dapat ganoon din ako. Hindi naman nila na gustong mapasama ako.
====================================================================
Isama na natin ang pag-aaral. Haha.
Seryoso akong mag-aral ngayon. Promise. Nagcocomputer lang ako ng wantusawa kasi nakapagbasa na ako. Wala na akong maisip na ibang gagawin. Tinatamad naman akong maglinis ng bahay.
Wala na akong chance na magkaroon ng bagsak. Dalawang beses na akong nag-probation. Isa na lang at masisipa na ako ng school. Sobrang hirap isipin ng sitwasyon ko kaya hindi ko na iniisip. Basta alam ko na ginagawa ko ang best ko sa pag-aaral. Saka ko na iisipin ang final grade ko kapag malapit na ang bigayan ng class cards para walang pressure.
====================================================================
Ang pagtupad sa kapisanan, hindi ko makakalimutang isama ito. Sa Kadiwa na ako. Haha.
Kaso tila malabo. Tila magulo.
Tahimik muna ako hinggil sa mga tunay kong saloobin tungkol sa bagay na ito.
====================================================================
Wala na akong maisip. Sa mga magbabasa, dagdagan niyo yung listahan ko. Haha.
Nakakatuwa lang isipin ngayon na wala ako sa mood maghanap ng mga wala at mga nawala sa buhay ko.
I'm no longer longing. Nakakapagtaka
Dati naiiyak ako kasi sinasabi ko sa sarili ko na hindi ko kaya. Ngayon naman natatawa ako kasi hindi ko pa rin lubos maisip na naging ganun ako.
Salamat ng madami sa knight in shining armor ko. Tinulungan niya akong makita ang mga bagay na dapat kong makita.
Inaamin ko nagkagusto ako sa iyo, dahil sa mabait ka. Mabuti na lang panandalian lang yung naging pagkagusto ko sa iyo. Babalik ka pa kasi sa digmaan. Hindi din naman sigurado kung babalik ka pa. Hindi rin naman sigurado kung magkikita pa tayo. At mas lalong hindi rin naman sigurado kung magugustuhan mo ako.
Hindi naman ako umasa sa iyo, dahil ayokong maging pathetic. Hinayaan ko lang na malunod ang sarili ko sa kasiyahan dahil sa pagkagusto ko sa iyo, hanggang sa mawala na lang ang pagkagusto ko ng hindi ko namamalayan.
Ni minsan hindi ko nagamit ang mga katagang "mahal kita" sa iyo. Maganda na yung nag-iingat sa pagbitaw ng mga salita, kahit sa isipan lang.
Salamat sa lahat ng mga alaala. Yung sa iyo ang best crush memory ko. Haha.
====================================================================
Maliban sa love life, namimiss ko ding maging masaya - yung totoong masaya. Hindi ko kasi ini-express ang sarili ko sa mga kaklase ko. Hindi kasi ako nakikipagsocialize. Madaldal ako sa virtual world, sa totoong mundo ay hindi. Kung magsalita ako masyado naman akong seryoso. Yung mga nakakausap ko lang ng hindi seryoso ay yung mga sobrang malokong tao, kagaya ni Bong2x at Arem. Gustong gusto ko silang kausap.
Tingin ko magaling na ako sa sakit kong walang pakialam at hindi nagpapahalaga.
Sobrang malungkot lang isipin na sa maling pananaw ko sa pamilya ko nakuha yung ugali kong iyon. Nadaan kasi ako sa pagpapaulan ng sermon, at nasanay na din siguro na nasasabihan ng tamad kapag walang walang initiative na gumawa.
Don't get me wrong. Ganun lang talaga sila pero hindi sila masama. Sa katunayan I have the best family and clan sa buong mundo. Kasi mataas ang respeto ng mga relatives ko sa mga utos sa kanila. Sumusunod sila. Dapat ganoon din ako. Hindi naman nila na gustong mapasama ako.
====================================================================
Isama na natin ang pag-aaral. Haha.
Seryoso akong mag-aral ngayon. Promise. Nagcocomputer lang ako ng wantusawa kasi nakapagbasa na ako. Wala na akong maisip na ibang gagawin. Tinatamad naman akong maglinis ng bahay.
Wala na akong chance na magkaroon ng bagsak. Dalawang beses na akong nag-probation. Isa na lang at masisipa na ako ng school. Sobrang hirap isipin ng sitwasyon ko kaya hindi ko na iniisip. Basta alam ko na ginagawa ko ang best ko sa pag-aaral. Saka ko na iisipin ang final grade ko kapag malapit na ang bigayan ng class cards para walang pressure.
====================================================================
Ang pagtupad sa kapisanan, hindi ko makakalimutang isama ito. Sa Kadiwa na ako. Haha.
Kaso tila malabo. Tila magulo.
Tahimik muna ako hinggil sa mga tunay kong saloobin tungkol sa bagay na ito.
====================================================================
Wala na akong maisip. Sa mga magbabasa, dagdagan niyo yung listahan ko. Haha.
Ang Buhay. Bow.
Masyadong general. At nagsisimula na naman akong magkwento ng seryoso ang tono.
Isa lang ang naiintindihan ko ngayon. Ang buhay ay isang continuous cycle ng pagsubok ng pananampalataya at paninindigan ng isang tao.
Wala akong maisip na interesanteng topic. Next time na lang.
Isa lang ang naiintindihan ko ngayon. Ang buhay ay isang continuous cycle ng pagsubok ng pananampalataya at paninindigan ng isang tao.
Wala akong maisip na interesanteng topic. Next time na lang.